Utwór jest wynikiem samodzielnego działania twórczego i odróżnia się od innych wcześniejszych rezultatów działań twórców, gdyż jest niepowtarzalny. Prawo autorskie to przepisy opisujące, jakie prawa przysługują twórcom, czego mogą domagać się od naruszycieli ich praw, jakie korzystanie z utworów jest przestępstwem. W szkole panuje dość szeroko rozpowszechniony jest pogląd, że można bez ograniczeń korzystać z cudzej twórczości.
Co jest chronione prawem autorskim?
Zgodnie z art. 1, ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Ustawodawca doprecyzował również, że w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
- wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
- plastyczne;
- fotograficzne;
- lutnicze;
- wzornictwa przemysłowego;
- architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
- muzyczne i słowno-muzyczne;
- sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
- audiowizualne (w tym filmowe).
Zupełnie swobodnie można wykorzystywać w działalności edukacyjnej nie będące przedmiotem prawa autorskiego:
- akty normatywne lub ich urzędowe projekty;
- rzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole;
- opublikowane opisy patentowe lub ochronne;
- proste informacje prasowe.
Ważne!
Za utwór uważa się kreację konkretnego człowieka, subiektywnie nowy i oryginalny rezultat jego działalności, posiadający jakąś dowolną formę, umożliwiającą jego odbiór przez inne osoby niż sam twórca.
Korzystając z materiałów zamieszczonych należy zwrócić uwagę, na jakich warunkach autor zgadza się na ich upowszechnianie. Do najczęściej spotykanych licencji możemy zaliczyć:
- otwarty dostęp1 (ang. Open Access, "OA") - termin oznaczający wolny, powszechny, trwały i natychmiastowy dostęp dla każdego do cyfrowych form zapisu danych i treści naukowych oraz edukacyjnych. Utwory publikowane na tej licencji umożliwiają swobodny dostęp dla każdego kto ma połączenie z siecią, swobodne czytanie, kopiowanie, przechowywanie, drukowanie i wykorzystywanie do celów naukowych czy dydaktycznych.
Otwarcie danych można zapewnić m.in. poprzez:
- publikację w otwartym standardzie zapisu, np. w postaci pliku. csv (potrafi go wygenerować dowolny arkusz kalkulacyjny) lub ods,
- udostępnienie w formacie tekstowym (np. odt), jeśli są to dane tekstowe,
- udostępnienie zebranych informacji poprzez API, czyli danie możliwości „programistycznego” sięgnięcia do bazy danych, w której zgromadzone są otwarte dane,
- jako minimum: udostępnienie informacji w formacie, w którym dane zostały uzyskane z instytucji publicznej.
Danym zawsze powinna towarzyszyć informacja o źródle ich pochodzenia (jeżeli nie zostały one stworzone wewnątrz organizacji je upubliczniającej) oraz w zależności od podejścia udostępniających, informacja o braku ograniczeń w wykorzystywaniu lub o konieczności podania źródła danych przez kolejnych użytkowników.
Creative Commons - pozwala zastąpić tradycyjny model "Wszystkie prawa zastrzeżone" zasadą "Pewne prawa zastrzeżone". Licencja ta oferuje różnorodny zestaw warunków licencyjnych - swobód i ograniczeń. Dzięki temu autor może samodzielnie określić zasady, na których chce podzielić się swoją twórczością z innymi. W praktyce oznacza to, że twórca korzystając z licencji zawsze zachowuje prawa autorskie, umożliwiając jednocześnie innym użytkownikom kopiowanie i rozpowszechnianie swojego utworu. Ponadto może dodatkowo określić czy ich wykorzystywanie może odbywać się wyłącznie w warunkach niekomercyjnych lub ograniczyć możliwości tworzenia utworów zależnych.
Do podstawowych warunków licencji Creative Commons zaliczamy:
- uznanie autorstwa - wolno kopiować, rozprowadzać, przedstawiać i wykonywać objęty prawem autorskim utwór oraz opracowane na jego podstawie utwory zależne pod warunkiem, że zostanie przywołane nazwisko autora pierwowzoru.
- użycie niekomercyjne - wolno kopiować, rozprowadzać, przedstawiać i wykonywać objęty prawem autorskim utwór oraz opracowane na jego podstawie utwory zależne jedynie do celów niekomercyjnych.
- na tych samych warunkach - wolno rozprowadzać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
- bez utworów zależnych- wolno kopiować, rozprowadzać, przedstawiać i wykonywać utwór jedynie w jego oryginalnej postaci
- tworzenie utworów zależnych nie jest dozwolone.
Uwzględniając powyższe warunki, zostało opracowane 6 podstawowych licencji:
Uznanie autorstwa 3.0 Polska – Licencja ta pozwala na kopiowanie, zmienianie, rozprowadzanie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie pod warunkiem oznaczenia autorstwa. Jest to licencja gwarantująca najszersze swobody licencjobiorcy.
Uznanie autorstwa - na tych samych warunkach 3.0 Polska – Licencja ta pozwala na kopiowanie, zmienianie, rozprowadzanie, przedstawianie i wykonywanie utworu tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Jest to licencja używana przez Wikipedię i jej siostrzane projekty.
Uznanie autorstwa - użycie niekomercyjne 3.0 Polska – Licencja ta pozwala na kopiowanie, zmienianie, remiksowanie, rozprowadzanie, przedstawienie i wykonywanie utwóru jedynie w celach niekomercyjnych. Warunek ten nie obejmuje jednak utworów zależnych (mogą zostać objęte inną licencją).
Uznanie autorstwa - bez utworów zależnych 3.0 Polska – Ta licencja zezwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu zarówno w celach komercyjnych i niekomercyjnych, pod warunkiem zachowania go w oryginalnej postaci (nie tworzenia utworów zależnych).
Uznanie autorstwa - użycie niekomercyjne - Na tych samych warunkach 3.0 Polska – Licencja ta pozwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie w celach niekomercyjnych oraz tak długo jak utwory zależne będą równie obejmowane tą samą licencją.
Uznanie autorstwa - użycie niekomercyjne - bez utworów zależnych 3.0 Polska – Licencja ta zezwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie w celach niekomercyjnych oraz pod warunkiem zachowania go w oryginalnej postaci (nie tworzenia utworów zależnych). Jest to najbardziej restrykcyjna z licencji.
Należy również zauważyć, że zgodnie z polskim prawem istnieją jedynie dwa przypadki, kiedy możemy wykorzystywać utwory, nie mając zgody autora:
- kiedy treści oparte są na licencji GPL - GNU, zapewniającej każdemu wolność kopiowania i rozpowszechniania materiałów5. Wśród najważniejszych projektów chronionych tą licencją są m.in. jądro systemu Linux (bazuje na nim m.in. znany z komórek i tabletów Android), przeglądarka Firefox i edytory graficzne Inkscape, GIMP i Blender.
- kiedy utwory będą należeć do domeny publicznej (Public Domain), czyli do instytucji prawnej, zajmującej się twórczością, z której można korzystać bez ograniczeń wynikających z uprawnień jakie mają posiadacze autorskich praw majątkowych. Zazwyczaj utwory udostępnione bezpłatnie nie są już lub nigdy nie były objęte prawami autorskimi. Przykładem takiej domeny publicznej w Polsce jest np. Fundacja Nowoczesna Polska, realizująca projekt Wolne Lektury: http://www.wolnelektury.pl/katalog/ lub Koalicja Otwartej Edukacji: http://koed.org.pl/
Roman Lorens
|Specjalista prawa oświatowego, trener, ekspert ds. awansu zawodowego nauczycieli, wieloletni wykładowca.